Kendimi Bulduğum Fırtına
- Duru Zeynep Taş
- 7 Eyl 2024
- 1 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 15 Eyl 2024
Kalan son umudum söndüğünde,
Gerçekler çarptı acıyla yüzüme
Yeni süzgecimden geçirdim herkesi,
Gözlerim sanki tekrar açılmış gibi
Aşkı kaçış yolu sanmıştım aslında,
Asıl kör eden oymuş beni
Hissettiklerim, baskıladıklarım, kendimle savaşlarım,
Boğulurdum öfkemde,
Hep de bir neden aradım başkalarında
Sorunu kendimle çözmektense
Yağan yağmuru, karı, güneşi
Mevsim fark etmemişti,
Ama fırtına şiddetlenince kaçan,
Hak etmezdi güneşi…
Sonunda kendimi bulabilmem için onu kaybetmem gerekti,
kendimden emin olabilmem için
Sana teşekkür ederdim ama ikimizde biliyoruz bunu hak etmediğini…
Duru Zeynep Taş
1 Comment
Rated 0 out of 5 stars.
No ratings yet
Kendinizle dürüstçe konuşabilmeniz harika. İnsan; kendini bulmadan mi kendi ne istediğini bulamaz, yoksa tam tersi mi? En azından fırtınadan kaçmamak gerek, diyebiliriz :) "Çünkü, Kaptanlar Korkar İsyandan, Fırtınalardan Bile Fazla!" (İrfan Alış -Peyk)... Elinize sağlık, 8 ay olacakmış siz yazalı bu şiirinizi. Sıradaki fırtına size gelsin 🙏 Ya da Güneş...