ANATOMİ

Gözümün pınarlarından dökülen yaş

Sen yine gurursuzca karşımda

Pekala ayyaş

Çatılan kaşlarım

Çarpıyor birbirine titreyen bacaklarım

Ayak tabanlarım yanarken

Bir soluk daha almaya mecalim kalmamışken

Dizlerimin bağı çözülüyor

Koşuyorum, yalpalıyorum

Yine de senden, bakışlarından kaçamıyor

Avucunun içinden bir türlü çıkamıyorum

Teker teker kirpiklerimi yoluyorum

Rüzgarda esip giden tozları tutmasınlar diye

Bilhassa umuyorum ki tozlar gözüme kaçar, kör olurum

Seni bir daha görmemek sebebiyle

Neticesinde

Gözlerim bir daha gözlerine değmesin niyetiyle

Önce sağ kulağımdan başlıyorum

Kesiyorum her bir kıvrımını, yokuşunu

Törpülüyorum, düzlüyorum

Dengemi kaybettiğimi hissediyorum

Durmuyorum, katlanıyorum, sabrediyorum

Nihai amacımdan katiyen sapmıyorum

Ardından sol kulağımdan devam ediyorum

Ki sesini işitmeyeyim, varlığından haberdar olmayayım

Lakin beyefendi, çıldıracağım

Beste Yılmaz