KOŞ(MA) ya da DUR(MA)

Bir-ki bir-ki yürü düşene dek.

Marş marş,adım kontrol,

Beyninin içindeki son ses ritimlere ve bulanıklaşan hedeflere nişan al,çek tetiği ve TAAAK!

TAK kırık saatini,TAK o ifadesiz suratı,TAK o duygusuz kalbi.

Hızlanıyorsun ve sınırdasın son sürat azami.

Hala yoldasın,çabaladın sürdürmeyi ama düştün aniden…Ve BAAM!

BAM afalladın,BAM çuvalladın,BAM fark ettin…Uykudasın…

Farklı yollar denediğin lakin aynı motorla gittiğin bi’ uyku.

Şimdiyse bilincin hiç olmadığı kadar açık,

Gözün hiç olmadığı kadar kara.

Çünkü yüzdün,okyanustaki o korktuğun girdabın içine.

Şimdi YÜZ geçmişini ve eskittiklerini,

YÜZ’lerce daha kulaç at derindeki sessizliğin sesine,

YÜZ’üne bak aynada ve cevapsız sesi dinle:

“Bu kadar acılı çabanın ederi ne?”

Alâra Atabay