Serçe ve Kırlangıç

yanındaki o zarif kadının

ne zaman görsem gözlerinin içine güldüğünü,

göğüs kafesimde yaşayan organ bana kendini hatırlatır,

gözyaşlarım usulca uyanır.

gözyaşları gider de

sen neden kalırsın aklımda?

biliyorum imkanı yoktu ama,

sadece sen bak istiyordum bana.

ve şimdi,

göğsümden burukça üflerim nefesimi.

şarkılar, seni söyler,

gün doğumunda şakıyan kırlangıçlar gibi.

ben dinlerim,

kırlangıca aşık bir serçe gibi.

serçe ve kırlangıç hangi masalda birlikte ki biz olalım?

ah, gerdanı beyaz kırlangıcım,

bu serçe konduğu dalın çürük olduğunu fark etmeyecek kadar kör,

sen ise görmezden gelecek kadar acımasız.

Bahar Kocahan